ఓ దైవీక శక్తీ,
నా ఈ జన్మల ప్రస్థానంలోకి నా ప్రమేయం లేకుండా ప్రవేశించినా, తెలిసీ తెలియక ప్రోగు చేసుకున్న పాపపు భారాలను మోయలేక ప్రయాసపడుతున్న నన్ను, ప్రేమాప్యాయతలతో అక్కున చేర్చుకున్న నీకు మనసా ప్రణమిల్లుతున్నా.
నా జీవన ప్రయాణంలో ప్రవాహంలా ఎదురయ్యే ప్రతి ప్రమాదాన్ని ప్రళయంగా మారకుండా ఆపుతూ, ప్రమోదాన్ని మిగులుస్తూ నిరంతరం నాతోనే పయనిస్తూ ఉన్న నీపై నాకున్నది ప్రగాఢ విశ్వాసం.
నా అంతరంగంలో ప్రతి నిత్యం ప్రజ్వలుతున్న అలజడులకు, తలెత్తే ప్రవల్లికలకు నిరంతరం నాలోనే ఉంటూ నీ ప్రకాశంతోనే జవాబిస్తూ ఉన్న నీకిదే నా ప్రణామం.
నా ఈ యాత్ర లో ఎదురవుతున్న ప్రతిబంధకాలను ప్రావీణ్యంతో తొలగిస్తూ, నీ ప్రభోదనలతో నన్ను నిరంతరం ప్రక్షాళనగావిస్తూ, నా ప్రవర్తనను తీర్చిదిద్దుతున్న నీకు నా ప్రణుతి.
నా ప్రస్తుత పరిస్థితిలో, నా హృది ప్రాకారాలనే దాటి నువ్వు ప్రవేశించి, స్థిరంగా కొలువు తీరితే తప్ప, అచట రేగే ప్రకంపనలు తగ్గి, ఆశాజ్యోతులను వెలిగించి, స్థిర చిత్తంతో నిన్ను థ్యానించి నేను పొందగలను ప్రశాంతం.
నిరంతరం ప్రలోభాలకు లోనయ్యే నీ హృదిలో నేనెందుకు ఉండాలని నువ్వు ప్రశ్నించవచ్చు, నేనెంత పరమ పాపినో నువ్వంత పరమ కరుణామూర్తివి కదా, మరి నీ కరుణను నా పై ప్రదర్శించవా?
నాకింత చేసిన నీకు నేనేమివ్వగలను? ఈ ప్రపంచంలో నీది కానిదంటూ ఏదీ లేదే. నీదే ఐనా ప్రగాఢంగా నాది నాది అంటూ తిరిగే నా మనసు తప్ప, దాన్నే ఇస్తాను... దయతో స్వీకరించవా
నాకు తెలుసు నా మది గది వెర్రి ఆలోచనలతో వేడెక్కి ఉందని ఐనా నీవు ఓ కారుణ్యపు నల్ల మబ్బువై వచ్చి తుషారపు వర్షాన్ని కురిపిస్తావని నా విశ్వాసం.
చివరిగా అడిగేది ఒక్కటే. నీవు నేనన్న ద్వైతమెందుకు? నిన్ను వీడి నేనున్నంతకాలం నే చేసేది తప్పులే కదా.
-తేజ
