Wednesday 24 June 2020

వెన్నెల వర్షం


నిండు వెన్నెల్లో వర్షం ..రారమ్మంటూ నన్నే పిలుస్తోంది

మొన్న పున్నమి నాడే, కిటికీ లోంచి బయటకు చూస్తుంటే...
వర్షంలో వెన్నెల కురుస్తోందో,
వెన్నెల్లో వర్షం కురుస్తుందో అస్సలు అర్థం కాలేదు
కానీ చాలా చాలా బాగుంది

ఓ రాలే చినుకైతే తన పని తను చూసుకోకుండా నావైపే చూస్తూ అల్లరిగా పిలుస్తోంది, ఓ తుంటరి సవ్వడి చేస్తూ...

వాలే పొద్దుల్లో ఏంటే నీ సందడని దగ్గరికెళ్తే, కమ్మని వాసన చూడమంటూ మట్టిని ముద్దాడి చప్పున మాయమయ్యే...

ఆ మైమరపులో నేనుండగా నాకేం తక్కువని కస్సుమంటూ ఓ చల్లని గాలి నా చెంపను చరిచి ఎటో వెళ్లిపోయే...

దాని జాడకని నేను వెతుకుతుంటే గుండు మల్లెల గుబాళింపు గుప్పుమంటూ నా గుండెను చేరింది

ఒక్కసారిగా ఇన్ని మైమరపుల సందడి ఏంటా అని చూస్తే,
పెదవులు కురిపించే నవ్వులతో,
నవ్వులు కురిపించే రెండు పెదవులు...

మనసు కురిపించే ప్రేమతో,
ప్రేమను కురిపించే ఓ మనసు..

అకస్మాత్తుగా నా పక్కన చేరి నిలిచే ఇలా నీ రూపంలో...

-తేజ

Monday 15 June 2020

ఈ ప్రశ్నకు జవాబేది?


కన్నీరు ఆగడం లేదు
కలం కదలడం లేదు
మనసు పలకడం లేదు
మాట పెగలడం లేదు

చరిత్ర పుటల్లోకి జారుకున్న నిన్న మొన్నటి కాలం నన్ను  ప్రశ్నిస్తోంది
ఏది నా ఉనికి?
ఏది నా వైభవం?

కాల గర్భంలోకి  కనుమరుగౌతున్న పచ్చని పర్యావరణం నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది
ఏది నా స్వచ్ఛత?
ఏది నా ఆహ్లాదం?

మట్టిలో కలిసిపోయిన కొందరి మహనీయుల ఆత్మఘోష నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది
ఏది మా కష్టఫలం?
ఏది మా త్యాగఫలం?

నా అంతరాంతరాలలో నుండి నా హృదయవాణి నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది
ఏమౌతుంది ఈ భవిత భవిష్యత్తు?
ఎప్పుడు తొలగేను ఈ వికృత విపత్తు?

అందుకోలేని అంబరం నుండి ఆకాశవాణి జవాబిస్తుందా?
మనందరినీ ఒడిలో దాచి లాలిస్తున్న నేలతల్లి అంతర్వాణి జవాబిస్తుందా?

-తేజ

నీ తలపు

  తలిచే నా తలపుకి ఓ పరుగే ఉంటే మరుక్షణం అది  నీ చెంతే ఉండెనులే నా ఎద సవ్వడికో పలుకే ఉంటే అది  నీ పేరే వినిపించెనులే కదిలే నా కన్నులకి ఓ భాషే...